,
to podejście utylitarianistyczne oparte na maksymalizacji sumy
jako rozwiązanie da
oraz decyzję
– tylko pracować. (Dobrze jest wykonać stosowny rysunek.)
,
gdzie współczynnik
można interpretować jako cenę jednostki zadowolenia. Zauważmy, że dla
, każdy punkt ze zbioru Pareto daje tą samą wartość funkcji
.
Dla
rozwiązaniem będzie
i
– punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu i nieujemności wariantów.
Dla
jako rozwiązanie otrzymamy
oraz
– punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu oraz przyjętej maksymalnej liczby godzin przeznaczonych na czytanie. (Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)
oraz jako wybrany wariant
.
Nie zawsze prosta o nachyleniu 45° przecina zbiór Pareto !
, punkt nadiru
. Dla metryki euklidesowej najbliższym punktu idealnego w zbiorze Pareto jest punkt
czyli wybranymi wariantami powinna być para
. Oczywiście pan X zaokragli ten wynik i przy takim sposobie wyboru decyzji bedzie pracował przez 13 godzin a tylko godzinę czytał, co da mu 130 zł i 18 jednostek zadowolenia.
Dla tej samej metryki, punktem najdalej położonym w stosunku do nadiru jest punkt
określony przez warianty
(tylko pracować). (Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)