Rozważamy modele dla PDL postaci skończonego łańcucha złożonego z dwóch programów atomowych: u i v. Między każdymi dwoma kolejnymi stanami przechodzi jeden i tylko jeden z tych programów. Zmienne zdaniowe są dwie: p prawdziwa tylko w pierwszym stanie łańcucha i k prawdziwa tylko w ostatnim stanie. Innych zmiennych zdaniowych nie ma.
Każdą taką strukturę można naturalnie uważać również za strukturę pierwszego rzędu, wówczas u i v są relacjami dwuargumentowymi a p i k relacjami jednoargumentowymi.
Udowodnić, że dla każdego zdania φ logiki MSO istnieje zdanie ϕ logiki PDL takie, że dla każdej struktury A jak powyżej, φ jest prawdziwe w stanie początkowym struktury A wtedy i tylko wtedy, gdy A⊨ϕ.
Algebrę relacyjną z liniowym porządkiem na danych można skonstruować na dwa sposoby. Załózmy, że ≤ jest relacją liniowego porządku na wszystkich elementach, które mogą się pojawić w krotkach, a w sygnaturze nie ma stałych.
Pierwszy sposób polega na tym, że do każdej bazy danych wprowadzamy dodatkową tabelę LEQ o dwóch kolumnach, która zawiera wszystkie krotki ⟨a,b⟩ dla a,b należacych do aktywnej dziedziny i takich, że a≤b. Wówczas zwykłe wyrażenia algebry relacyjnej mogą wykorzystać LEQ jak każdą inną tabelę. Jednak LEQ uważamy za część składni zapytań, a nie zwykłą tabelę w bazie.
Drugi sposób polega na tym, że nie zwiększamy liczby tabel, ale poszerzamy składnię i w warunku θ selekcji σθ(E) dopuszczamy także nierówności postaci i≤j dla i,j nie większych niż liczba kolumn w E. Semantyka jest oczywista, np. [[σi≤j(E)]]={→a∈[[E]]:ai≤aj}.
Pokazać, że zbiory zapytań wyrażalnych w obu formalizmach są takie same.
Wykazać, że dla każdego ustalonego skończonego grafu G (ta litera to gotyckie G) i każdego ustalonego m∈N, następujący problem decyzyjny może zostać rozstrzygnięty przez deterministyczną maszynę Turinga, która obok taśmy z danymi tylko do odczytu ma taśmę roboczą o długości O(logn) (za n przyjmujemy długość danych wejściowych algorytmu):
Dany: kod skończonego grafu H (gotyckie H) w postaci macierzy incydencji podanej wierszami.
Pytanie: Czy gracz II ma strategię wygrywającą w grze Gm(G,H)?
Czy następująca formuła logiki drugiego rzędu jest tautologią dla n>1:
∀E[(∀xE(x,x)∧∀xy(E(x,y)→E(y,z))∧∀xyz((E(x,y)∧E(y,z))→E(x,z))))→∀x1…xn ⋁0≤i<j≤nE(xi,xj))] → (∃y1…yn−1∀z⋁n−1i=1yi=z)
Odpowiedz TAK lub NIE na wybrane trzy spośród poniższych pytań. Każda poprawna odpowiedź daje 0.5 punkta, każda niepoprawna −0.5 punkta. W razie udzielenia odpowiedzi na więcej pytań, do wyniku zaliczymy trzy najgorsze z nich. Odpowiedzi proszę pisać na tej kartce!