Processing math: 25%

Podziały liczby

Podziały liczby


Podział liczby n na k składników to przedstawienie n w postaci sumy

a0++ak1=n,

gdzie a0a1ak11.

Liczbę podziałów n na k składników oznaczamy przez P(n,k).

Przykład

Lista podziałów 7 na 4 składniki:

1+1+1+4,1+1+2+3,1+2+2+2.

  • P(7,4)=3.

Obserwacja 6.23

Dla n,kN{0}

  • P(n,1)=1,
  • P(n,2)=n2,
  • P(n,n)=1,
  • P(n,k)=0, dla n<k
  • \frac{1}{k!}{n-1\choose k-1}\leq P(n,k)\leq{n-1\choose k-1} .

Dowód

Uzasadnimy jedynie ostatni punkt. Dla dowodu ograniczenia górnego liczby P(n,k) zauważmy, że interesujące nas podziały liczby n są rozwiązaniami równania n=x_0+\ldots+x_{k-1} , a tych, jak już wiemy, jest dokładnie {n-1\choose k-1} .

Z drugiej strony dowolny podział liczby n generuje co najwyżej k! rozwiązań równania n=x_0+\ldots+x_{k-1} (generuje dokładnie k! , jeśli składniki podziału są parami różne) i wszystkie rozwiązania mogą zostać w ten sposób osiągnięte. To oczywiście daje ograniczenie dolne.

Ograniczenie górne dla P(n,k) można poprawić:

Obserwacja 6.24

P(n,k) \leq \frac{1}{k!}{n+{k\choose2}-1\choose k-1}.

Dowód

Dla podziału n=a_0+\ldots+a_{k-1} definiujemy

b_i=a_i+(k-1-i),\qquad\mbox{ dla }{0}\leq{i}\leq{k-1}.

Zauważmy, że wszystkie liczby b_i są różne oraz

b_0+\ldots+b_{k-1}=n+\frac{k(k-1)}{2}.

A zatem podziały liczby n na k składników stoją w bijektywnej odpowiedniości z podziałami liczby n+{k\choose 2} na k parami różnych składników. Każdy podział n+{k\choose2} na k parami różnych składników generuje dokładnie k! rozwiązań równania

x_0+\ldots+x_{k-1}=n+{k\choose 2},

gdzie x_i>0 . Wiemy zaś, że to ostatnie równanie posiada co najwyżej {n+{k\choose2}-1\choose k-1} rozwiązań. A zatem ciągów \langle b_i \rangle , a tym samym podziałów n na k składników, jest co najwyżej \frac{1}{k!}{n+{k\choose2}-1\choose k-1} .

Ostatnia obserwacja pozwala na opisanie granicznego zachowania liczb P(n,k) przy ustalonym k .

Wniosek 6.25

Dla dowolnego k

\displaystyle \lim_{n\to\infty}\frac{P(n,k)}{n^{k-1}}=\frac{1}{k!(k-1)!}.

Dość skutecznym narzędziem do badania podziałów liczb naturalnych są tzw. diagramy Ferrersa.

Diagram Ferrersa dla podziału n=a_0+\ldots+a_{k-1} składa się z k wierszy o odpowiednio a_{i-1} elementach.

2+5+6+6+9=28.

1+3+3+3=10.

Użyteczność diagramów Ferrersa ilustrują dowody kilku nastepnych obserwacji.

Obserwacja 6.26

Liczba P(n,k) jest równa liczbie podziałów liczby n (na dowolną liczbę składników) o największym składniku równym k .

Dowód

Odwracając o 90 stopni diagram podziału liczby n na k składników otrzymamy diagram podziału liczby n , którego największy składnik równy jest k . Oczywiście jest to odwzorowanie bijektywne, gdyż odwracając z powrotem o 90 stopni otrzymamy ten wyjściowy diagram.

Obserwacja 6.27

Liczba P(n+k,k) jest równa liczbie podziałów n na co najwyżej k składników.

Dowód

Wycinając ostatnią kolumnę w diagramie podziału liczby n+k na k składników otrzymamy podział liczby n na co najwyżej k składników. Łatwo zauważyc, że jest to odwzorowanie bijektywne.