Określimy teraz cztery funkcje, których nazwy są nieprzypadkowo zbieżne z nazwami funkcji trygonometrycznych.
Definicja 2.35.
Niech x∈(−∞,+∞).
Wykażmy wpierw tożsamość, którą przez analogię do znanej tożsamości trygonometrycznej wiążącej wartości funkcji sinus i cosinus, nazwiemy jedynką hiperboliczną.
Twierdzenie 2.36. [jedynka hiperboliczna]
Dla dowolnej liczby rzeczywistej różnica kwadratów funkcji hiperbolicznych cosinus i sinus jest równa jedności, tzn. zachodzi równość
∀x∈R:cosh2x−sinh2x=1.
Dowód 2.36.
Z definicji funkcji sinh i cosh mamy:
4(cosh2x−sinh2x) = (ex+e−x)2−(ex−e−x)2 = (e2x+2+e−2x)−(e2x−2+e−2x) = 4,
stąd
∀x:cosh2x−sinh2x=1.
W podobny sposób - wprost z definicji - można wykazać, że zachodzą następujące tożsamości analogiczne do znanych tożsamości trygonometrycznych:
sin(x+y) = sinxcosy+cosxsiny
cos(x+y) = cosxcosy−sinxsiny.
Twierdzenie 2.37.
Niech x,y będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. Wówczas:
sinh(x+y)=sinhxcoshy+coshxsinhy,
cosh(x+y)=coshxcoshy+sinhxsinhy.
Tożsamości te wykażemy w ramach ćwiczeń do tego modułu.
Uwaga 2.38.
Dla dowolnej liczby rzeczywistej mamy:
cosh2x=cosh2x+sinh2x=2cosh2x−1=1+2sinh2x,sinh2x=2sinhxcoshx.
Warto porównać otrzymane wzory z poznanymi w szkole analogicznymi wzorami dla funkcji trygonometrycznych:
cos2x=cosh2x−sin2x=2cos2x−1=1−2sin2x,sin2x=2sinxcosx.
Podkreślmy kilka własności funkcji hiperbolicznych.
Uwaga 2.39
Określmy funkcje odwrotne do funkcji hiperbolicznych. Nazywamy je funkcjami area.
Definicja 2.40.
Zwróćmy uwagę na tożsamości (kilka podobnych wykażemy w ramach ćwiczeń):
Uwaga 2.41.
Prawdziwe są następujące równości:
a) cos(arcsinx)=√1−x2 dla |x|≤1,
b) cosh(arsinhx)=√1+x2 dla −∞<x<∞.
Dowód 2.41.
a) Niech y=arcsinx. Wówczas dla −1≤x≤1 mamy −π2≤y≤π2, czyli 0≤cosy≤1. Z jedynki trygonometrycznej wynika,że
cosy = √1−sin2y = √1−x2.
b) Należy powtórzyć powyższe rozumowanie stosując jedynkę hiperboliczną zamiast jedynki trygonometrycznej.
Funkcje area można wyrazić także za pomocą logarytmu naturalnego.
Twierdzenie 2.42
Zachodzą następujące tożsamości:
a) arsinhx=ln(x+√x2+1) dla −∞<x<∞,
b) arcoshx=ln(x+√x2−1) dla 1≤x<∞,
c) artghx=ln√1+x1−x dla −1<x<1,
d) arctghx=ln√x+1x−1 dla |x|>1.
Dowód 2.42.
a) Wyznaczamy zmienną y z równania: x=sinhy.Mamy
x = ey−e−y2 = e2y−1ey.
Stąd ey=x+√x2+1, czyli arsinhx=ln(x+√x2+1) dla wszystkich −∞<x<∞.
b) Podobnie jak w punkcie a) wyznaczamy zmienną y z równania x=coshy i otrzymujemy ey=x+√x2−1, czyli arcoshx=ln(x+√x2−1), dla x≥1.
c) Z równania x=artghx dostajemy e2y=1+x1−x, czyli
artghx = 12ln1+x1−x = ln√1+x1−x, dla |x|<1.
d) Pamiętając, że x=1x, podstawiamy w poprzedniej tożsamości 1x w miejsce zmiennej x i otrzymujemy:
arctghx = ln√1+1x1−1x=ln√x+1x−1,
dla |x|>1.
W ramach ćwiczeń wykażemy zaskakującą - na pierwszy rzut oka - uwagę.
Uwaga 2.43.
Wn:x↦Wn(x) taka, że zachodzą równości
Wn(x)=Tn(x) dla −1≤x≤1,Wn(x)=Un(x) dla +1≤x≤∞.
Definicja 2.44.
Wielomian Wn, o którym mowa w powyższej uwadze, którego zacieśnieniem do przedziału [−1,1] jest funkcja Tn:x↦cos(narccosx), nazywamy wielomianem Czebyszewa stopnia n, n=0,1,2,....