Twierdzenie o faktoryzacji
W tym rozdziale udowodnimy ważne twierdzenie dobrze ilustrujące rolę, którą spełniają iniekcje i suriekcje wśród wszystkich funkcji.
Twierdzenie 5.1.
Dla każdej funkcji f:X→Y istnieje zbiór Z oraz funkcje g:X→Z,h:Z→Y takie, że f=h∘g, g jest suriekcją i h jest iniekcją.
Dowód
Niech Z będzie zbiorem klas abstrakcji relacji ∼f. Wtedy definujemy g jako funkcję, która każdemu elementowi zbioru x przypisuje jego klasę abstrakcji względem relacji ∼f, czyli
g={(x,k)∈X×P(X):x∈X∧k=[x]∼f}.
Zauważmy, że tak zdefiniowana funkcja g jest suriekcją na zbiór Z, gdyż klasy abstrakcji nie mogą być puste. Funkcję h defniujemy jako funkcję przypisującą klasom abstrakcji relacji ∼f wartość funkcji na dowolnym elemencie tej klasy, czyli
h={(k,y)∈P(X)×Y:∃x∈Xk=[x]∼f∧f(x)=y}.
Zauważmy, że h rzeczywiście jest funkcją, gdyż, zgodnie z definicją relacji ∼f, funkcja f przypisuje wszystkim elementom danej klasy te same wartości.
Pokażemy teraz, że h jest iniekcją. Weźmy dowolne dwie klasy k1,k2∈Z i przypuśćmy, że h(k1)=h(k2). Niech x1,x2∈X będą takimi elementami, że [x1]∼f=k1 oraz [x2]∼f=k2. Zgodnie z definicją h mamy h(k1)=f(x1) oraz h(k2)=f(x2). Założyliśmy, że h(k1)=h(k2), więc również f(x1)=f(x2). Wynika stąd, że x1∼fx2, a więc [x1]∼f=[x2]∼f, co oznacza dokładnie, że k1=k2. Pokazaliśmy więc, że h jest iniekcją.
Pozostaje pokazać, że f=h∘g. Dla dowolnego elementu x∈X mamy
g(x)=[x]∼f
oraz
h([x]∼f)=f(x).
Wobec czego otrzymujemy h(g(x))=f(x).
Skoro własność ta zachodzi dla każdego x∈X, otrzymujemy f=h∘g.
Ćwiczenie 5.1
Dla poniższych funkcji podaj przykład funkcji g,h oraz zbioru Z z twierdzenia 5.1 o faktoryzacji (patrz twierdzenie 5.1.)
1. Niech K będzie zbiorem okręgów na płaszczyźnie, funkcja f:K→R niech przypisuje okręgom długości ich średnic,
2. f:N2→R w taki sposób, że f(x,y)=xy.