Oznaczmy powyższe zdania przez \( p,q,r \) (w takiej właśnie kolejności). Używając symboli, które zwyczajowo odpowiadają potocznemu rozumieniu spójników jeśli [..] to, lub oraz powyższych oznaczeń, otrzymamy formułę
\( p \Rightarrow (q \vee r). \)
Jeśli powyższą formułę uznamy za prawdziwą, to może nam ona posłużyć do otrzymania nowych wniosków. Na przykład, jeśli o jakiejś liczbie \( \mathrm {n} \) będziemy wiedzieć, że jest liczbą pierwszą oraz że nie jest nieparzysta, to klasyczny rachunek zdań pozwoli nam formalnie wywnioskować fakt, że liczba \(\mathrm {n} \) jest równa 2. Podsumowując, jeśli uznamy za prawdziwe następujące zdania:
to zgodnie z klasycznym rachunkiem zdań powinniśmy uznać za prawdziwe zdanie \( \mathrm {r} \), czyli \( \mathrm {n} \) jest równe 2. Powyższy schemat wnioskowania można również opisać formułą
\( ((p \Rightarrow (q \vee r)) \wedge p \wedge (\neg q))\Rightarrow q. \)
W powyższej formule symbol \( \wedge \) odpowiada spójnikowi \( \mathrm {i} \) (oraz).
Dzięki rachunkowi zdań możemy precyzyjnie opisywać schematy wnioskowania i zdania złożone oraz oceniać ich prawdziwość.