Ogólna koncepcja planowania

Planowanie opiera się na trzech elementach, z których dwa zasadnicze to tryb decyzji oraz funkcja priorytetu.

Tryb decyzji — określa okoliczności, w których oceniane i porównywane są priorytety procesów oraz dokonywany jest wybór procesu do wykonania.
Funkcja priorytetu — funkcja wyznaczająca aktualny priorytet procesu na podstawie parametrów procesu i stanu systemu.
Reguła arbitrażu — reguła rozstrzygania konfliktów w dostępie do procesora w przypadku procesów o tym samym priorytecie.

Funkcja priorytetu jest zbiorem wytycznych dla planisty. Zadaniem planisty jest po prostu realizacja funkcji priorytetu, ewentualnie rozwiązywanie problemów, wynikających z takiej samej wartości priorytetów dla więcej niż jednego procesu.

Wartość funkcji priorytetu jest jakąś liczbą, przy czym w niektórych systemach większa wartość tej liczby oznacza wyższy priorytet (np. w Windows), w innych wyższy priorytet to mniejsza wartość funkcji (np. w tradycyjnym systemie UNIX).

Tryb decyzji jest z kolei zbiorem wytycznych odnośnie uruchamiania ekspedytora. Szczegółowe wytyczne mogą obejmować również wartość funkcji priorytetu, gdyż jedną z okoliczności zmiany przydziału procesora jest wzrost lub spadek priorytetu procesów gotowych lub wykonywanego.