Definicja dobrego porządku nie zależy od aksjomatu wyboru. W aksjomatyce ZF istnieje wiele zbiorów dobrze uporządkowanych. Jednak w obecności aksjomatu wyboru zbiory dobrze uporządkowane nabierają zupełnie nowego znaczenia.
Definicja 2.1.
Częściowy porządek (A,⊑) jest dobrym porządkiem, jeśli
Mówimy wtedy, że zbiór A jest dobrze uporządkowany przez ⊑.
Istnienie zbiorów dobrze uporządkowanych nie jest nowością. Zdefiniowany w wykładzie 7 "Konstrukcja von Neumanna liczb naturalnych, twierdzenie o indukcji, zasady minimum, maksimum, definiowanie przez indukcje" zbiór liczb naturalnych jest dobrze uporządkowany na mocy dowiedzionych tam twierdzeń. Łatwo zauważyć, że również każda liczba naturalna n wraz z relacją inkluzji jest zbiorem dobrze uporządkowanym. Ogólnie, następujący fakt jest prawdziwy
Fakt 2.2.
Dla dowolnego dobrego porządku (A,⊑) i dla dowolnego zbioru B⊂A zbiór ten jest dobrze uporządkowany przez relację ⊑∩B×B.
Dowód
Relacja ⊑∩B×B to relacja ⊑ zawężona do elementów zbioru B. Mamy dla każdego a,b∈B
a⊑b⟺a(⊑∩B×B)b.
Oczywistym wnioskiem jest, że zbiór B jest uporządkowany liniowo przez ⊑∩B×B. Pozostaje wykazać, że każdy podzbiór zbioru B ma element najmniejszy. Ustalmy dowolne C⊂B, ponieważ B⊂A zbiór C jest również podzbiorem A i z definicji zbioru dobrze uporządkowanego wynika, że C posiada element najmniejszy względem ⊑. Ponieważ C⊂B, to ten sam element jest elementem najmniejszym w C względem ⊑∩B×B, co kończy dowód faktu.
Dokładnej analizie własności zbiorów dobrze uporządkowanych jest poświęcony wykład 12 "Twierdzenie o indukcji. Liczby porządkowe. Zbiory liczb porządkowych. Twierdzenie o definiowaniu przez indukcje pozaskończoną". W dalszej części wykładu ograniczamy się do własności tych porządków bezpośrednio powiązanych z aksjomatem wyboru.