Processing math: 100%
Skip to Content

Rozumowania

Aby się przekonać, że wartością danego zdania rachunku predykatów jest nie wystarczy rachować. Trzeba wpaść na pomysł dowodu i go przeprowadzić. Można przy tym stosować najróżniejsze techniki, jak indukcję, rozważanie przypadków, czy rozumowanie przez sprzeczność. Podstawą są dwie techniki, opisane poniżej.

Ustalmy pomocniczo, że X to jakiś zbiór obiektów (na przykład X=R). Dodatkowo, niech φ(x) będzie jakąś formułą rachunku predykatów, zależną od x oznaczającego jakiś element z X.


Kwantyfikator

Pierwsza technika pozwala na pozbycie się kwantyfikatora dla każdego. Mianowicie, jeśli chcemy udowodnić, że prawdą jest xφ(x), możemy powiedzieć:

Weźmy dowolne x z X. Pokażemy że zachodzi φ(x). [...]

Jeśli dla ogólnego x pokazaliśmy, że zachodzi φ(x), to tym samym pokazaliśmy, że prawdą jest całe zdanie xφ(x).

Przykłady takich rozumowań podane były w poprzednich rozdziałach, bardzo prosty jest następujący:

Pokazujemy, że nN(n+2)24. Rozumowanie:

Weźmy dowolne n będące liczbą naturalną. Pokażemy, że zachodzi (n+2)24. Ale wiemy, że n jest liczbą naturalną, więc oczywiście n0. Więc w takim razie n+22, więc (n+2)24</math.Więcpokazaliśmytezę.===Kwantyfikator<math> ===

Druga z technik dotyczy kwantyfikatora istnieje. Aby pokazać, że xφ(x), wystarczy powiedzieć:

Weźmy x równe [...]. Sprawdźmy że dla tego, ustalonego x zachodzi φ(x). [...]

W tym przypadku wskazaliśmy konkretny obiekt (na przykład liczbę) i dla niego sprawdziliśmy, że zachodzi φ(x). A skoro tak, to istnieje takie x, więc udowodniliśmy xφ(x).

Znowu pora na prosty przykład. Pokażemy zdanie: ,istnieje liczba pierwsza p, taka że każda inna liczba pierwsza jest parzysta, lub jest większa niż p'. Dowód:

Weźmy p równe 3. Sprawdźmy, że takie p spełnia podaną tezę. Oczywiście 0,1 nie są liczbami pierwszymi. Z kolei 2 jest liczbą pierwszą, ale jest też liczbą parzystą. Kolejna liczba to 3 = p. Więc dowolna nieparzysta liczba pierwsza qp nie może być równa żadnej z liczb 0,1,2,3. Więc musi być większa niż p.


Przykład

Połączeniem opisanych w tym rozdziale technik są tzw. dowody niekonstruktywne. Mianowicie formuła xφ(x) jest równoważna formule ¬x¬φ(x). Czyli jeśli pokażemy, że nie może być prawdą, że x¬φ(x), to tym samym udowodnimy, że xφ(x). W dowodzie takim pomijamy wskazanie konkretnego x spełniającego odpowiedni warunek, więc dowód taki nazywa się niekonstruktywnym.

Przykład rozumowania niekonstruktywnego:

Pokażemy, że istnieje pewna liczba pierwsza, większa niż 10100'000'000.

Aby zapisać to zdanie w notacji rachunku predykatów, używać będziemy oznaczenia P na zbiór wszystkich liczb pierwszych. Wtedy powyższe zdanie brzmi φpNpPp>10100000000. Niektórzy czytelnicy wiedzą, że liczb pierwszych jest nieskończenie wiele. My postaramy się nie korzystać z tego faktu. Wykazanie bezpośrednie, że prawdą jest φ, wymagało by wskazania konkretnej liczby pierwszej, większej niż 10100'000'000. Ale na dzień dzisiejszy żadna taka liczba nie jest znana. Dlatego przeprowadzimy dowód niekonstruktywny:

Zamiast pokazać, że prawdą jest pNpPp>10100000000, pokażemy że nie może być prawdą, że pN¬(pPp>10100000000).

Teraz pora na rozumowanie przez sprzeczność:

Zamiast pokazać, że nie może być prawdą pN¬(pPp>10100000000), na chwilę założymy że jednak jest to prawda, by dojść do sprzeczności.
  1. Załóżmy, że prawdą jest, że pN¬(pPp>10100000000).
  2. W takim razie, korzystając z prawa de'Morgana (¬(PQ)¬P¬Q), wiemy że prawdą jest: pNpPp10100000000).
  3. Teraz zamiast formuły postaci ¬PQ, napiszemy równoważnie PQ. Otrzymamy wtedy zdanie pNpPp10100000000
  4. Czyli każda liczba pierwsza, musi być mniejsza-równa niż 10100'000'000.
  5. Czyli liczb pierwszych jest co najwyżej 10100'000'000.
  6. Czyli można wszystkie liczby pierwsze wypisać w ciągu: p1,p2,,pK, gdzie p1=2,p2=3,p3=5, i K10100000000.
  7. Ale wtedy istnieje liczba Z=(p1p2p3pK)10100000000+1.
  8. Oczywiście Z > 10100'000'000. Więc przy naszych założeniach, Z nie może być liczbą pierwszą.
  9. Skoro tak, to ma jakiś dzielnik pierwszy. Czyli istnieje taki numer i pomiędzy 1, a K, że liczba pi dzieli Z.
  10. Ale Z1=(p1p2p3pK)10100000000 dzieli się przez wszystkie liczby p1,p2,,pK, więc w tym przez pi.
  11. Czyli zarówno Z − 1, jak i Z dzielą się przez pi.
  12. Więc ich różnica dzieli się przez pi.
  13. Ale różnica Z i Z − 1, to 1, które nie dzieli się przez żadną liczbę pierwszą! Sprzeczność.
  14. Więc otrzymaliśmy szukaną sprzeczność.

Oznaczmy pomocniczo ψ(p)pPp>10100000000, by φpNψ(p).

Pomijając rachunki, w powyższym rozumowaniu wykonaliśmy następujące operacje logiczne:

  • chcieliśmy wykazać zdanie pNψ(p),
  • zamieniliśmy je na zdanie ¬p¬ψ(p),
  • zamiast pokazać zdanie postaci ¬p¬ψ(p), założyliśmy że p¬ψ(p) i dążyliśmy do sprzeczności,
  • aby dostać odpowiednią sprzeczność, korzystaliśmy z zasad logiki (np. praw de'Morgana), by przekształcać dogodnie postać ¬ψ(p),
  • na koniec dostaliśmy sprzeczność, bo okazało się, że 1 dzieli się przez jakąś liczbę pierwszą pi,
  • przez co wykazaliśmy, że nie może być p¬ψ(p), czyli musi być prawdą ¬p¬ψ(p)
  • co jest równoważne temu, że pψ(p), czyli dokładnie φ.